- суқы
- ет. жерг. Тынымсыз сөйлеу, сайрау. Осы ауылда қызыл тілге келгенде жанға дес бермей, с у қ ы п тұратын сол. Тауып айтатын сол (Ә.Нұрпейісов, Соңғы., 92).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
